Étapes de junk

Οι συνθήκες σε ένα αμφιθέατρο χωρίς κλιματισμό και με πλημμελή μετάφραση απέχουν από το να είναι οι καλύτερες δυνατές για να διεξαχθεί ένας θεωρητικός διάλογος περί κρίσεως, ιδιαίτερα όταν αυτός ξεκινά με μία ώρα καθυστέρηση και την έννοια της «βιομέριμνας» να επιπίπτει ξαφνικά επί των κεφαλών ανύποπτων ακροατών. Από τη χθεσινή ενδιαφέρουσα εισήγηση του Étienne Balibar στο Πάντειο έχω την αίσθηση ότι πρέπει να ξαναεπισκεφθώ το κεντρικό επιχείρημα με ένα κείμενο της ομιλίας μπροστά μου - συγκράτησα αναγκαστικά αποσπασματικά στοιχεία, τα οποία μεμονωμένα έχουμε συναντήσει και αλλού: το δημοκρατικό έλλειμμα, τη διάσπαση του γαλλογερμανικού άξονα, την ουσιαστική αποσύνδεση της Γερμανίας από το ευρωπαϊκό άρμα, την αποδυνάμωση και απονομιμοποίηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος συνολικά την οποία θα σημάνει ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ και περιθωριοποίηση της Ελλάδας. Δεν είμαι σίγουρος ότι κατανόησα πλήρως που ακριβώς κατευθύνεται το νέο είδος ενός «θετικού λαϊκισμού» που προτείνει (και νομίζω ότι περιγράφει με άλλους όρους ήδη υπάρχουσες έννοιες του πολιτικού λεξιλογίου). Ωστόσο, η αποστροφή του για την υφιστάμενη πρακτική της «αξιολόγησης των κρατών ως εταιρειών» βρήκε αν μη τι άλλο άμεση ανταπόκριση στη χρηματοοικονομική αγορά.