EléganceΤο Λονδίνο είναι μια αυτοκρατορική πρωτεύουσα. Το αντιλαμβάνεσαι βγαίνοντας από το τρένο στο Euston Station και ρίχνοντας μια ματιά στα εντυπωσιακά βικτωριανά που είναι διάσπαρτα, δήθεν τυχαία, κάνοντας πως σφυρίζουν αδιάφορα γύρω του. Το Παρίσι είναι μια πόλη-κομψοτέχνημα. Είναι επίσης και η πρωτεύουσα της υπερδύναμης του 17ου αιώνα που απέβη ξαφνικά η πρώτη ευρωπαϊκή δημοκρατία. Παρά τις επαναστάσεις, τους Κοινοβουλευτικούς, τους ακραίους Levellers και το γεγονός ότι είχαν γίνει βασιλοκτόνοι έναν ολόκληρο αιώνα νωρίτερα από τους ξυπόλητους της ηπειρωτικής Ευρώπης, οι άγγλοι αβράκωτοι έκαναν πίσω ολοταχώς και σήμερα ο Morrisey ονειρεύεται τη μέρα που θα φτύνουν το όνομα του Oliver Cromwell. Αντίθετα, οι Γάλλοι τοποθετούν ήδη στην Place de la Concorde τις εξέδρες από όπου θα γιορτάσουν στις 14 Ιουλίου την εποχή που μπροστά από τους κήπους του Κεραμεικού δεν κυλούσε μια ατέλειωτη ροή οχημάτων, αλλά αίματος: η εξημερωμένη σήμερα Place de la Revolution ήταν τότε ο τόπος του βίαιου θανάτου του Παλαιού Καθεστώτος διά της λαιμητόμου. Όχι ότι σήμερα στο Παρίσι βιώνει κανείς πλέον πραγματικά τη ρήξη μεταξύ République και Ancien Régime. Το άγαλμα του Danton εξακολουθεί να δείχνει προς τη Βαστίλλη, αλλά περιτριγυρίζεται από σικ καταστήματα και από τις δύο πλευρές του δρόμου. Και στην οδό Saint Honoré η οικία του Ροβεσπιέρου στον αριθμό 398 όχι μόνο είναι επικίνδυνα κοντά στο 388 του John Galliano, αλλά στεγάζει το κατάστημα Elégance. Ο κομψός δικηγόρος από το Αρράς αν μη τι άλλο θα εκτιμούσε την ειρωνεία - και μετά ως εμπνευστής της διατίμησης θα έφριττε με τις τιμές και θα έστελνε τους ιδιοκτήτες στη γκιλοτίνα.
Το Λονδίνο έγινε αυτοκρατορική πρωτεύουσα εκ των υστέρων, μεσοβέζικα και πολύ καθυστερημένα, και πάντως όχι με σύστημα -- αυτά διάβαζα πριν τρεις μέρες στο βιβλίο που μου σύστησες (The Invention of Tradition).
ReplyDeleteΚαλά να περνάς. Οι γυναίκες στο Παρίσι δεν είναι τόσο ωραίες όσο στο Λονδίνο, αλλά το je ne sais quoi τους το έχουνε...
@sraosha: Έστω, πάντως υπήρξε η πρωτεύουσα της κατεξοχήν αυτοκρατορίας του 19ου αιώνα. Από αυτή την άποψη ίσως μέτρο σύγκρισης να αποτελεί η Βιέννη, μια και το Παρίσι του Ancien Regime ήταν η αποθέωση της βασιλικής απολυταρχίας - αλλά όχι της αυτοκρατορίας. Το Invention of Tradition το διαβάζουμε με προσοχή, είπαμε. Ειδικά το κεφάλαιο του Trevor-Roper για τα kilts είναι μεν γοητευτικό, αλλά μάλλον self-serving. Ο παππούς δεν χώνευε τους Σκώτους.
ReplyDeleteΦοβάμαι ότι έχοντας χρόνια να δω λονδρέζα, ανακηρύσσω νικήτριες στον άτυπο διαγωνισμό τις παριζιάνες.
Αφού ο Σραόσα κάνει παρατηρήσεις στον Ρακάσα κακώς ομιλούμε οι υπόλοιποι. :-)
ReplyDeleteΖηλεύω φριχτά που είστε στο Παρίσι. Είναι η πιο όμορφη πόλη του κόσμου.
Στο κεφάλαιο για τις βασιλικές τελετές τα λέει, του Cannadine.
ReplyDeleteΚατά τ΄άλλα, μάλλον θα μας επιστρέψεις αγνώριστος.
@αθήναιος: Ζηλεύετε για καθαρά γαστριμαργικούς λόγους, ομολογήστε :P
ReplyDelete@shraosha: O Cannadine είναι αξιόπιστος. Αλλά το ένα δεν αποκλείει το άλλο, νομίζω. Αν πιστεύεις ότι θα το γυρίσω στο fois-gras επειδή έμεινα μια βδομάδα στο Παρίσι είσαι γελασμένος. Από την άλλη πλευρά, κάθε ταξίδι είναι και μια αναθεώρηση.