Thursday, July 24, 2008

The Killing Joke

Ένας τύπος με στολή νοσοκόμας, λερό μαλλί και μακιγιάζ που έχει δει και καλύτερες μέρες βγαίνει από ένα νοσοκομείο, πατάει επανειλημμένα ένα προφανώς δυσλειτουργικό τηλεχειριστήριο, τινάζει το κτίριο στον αέρα με επεισοδιακό τρόπο - και το κοινό δεν γελάει. O Joker του Heath Ledger, ο μοναδικός ίσως villain των comic movies που δεν προσφέρεται για cheap thrills αλλά προξενεί αληθινή ανησυχία στον θεατή, δίνει το μέτρο της διαφοράς μεταξύ Batman Begins και Dark Knight.

Αποφεύγοντας τη γραμμικότητα της αφήγησης χάριν του characterization (γι' αυτό ο εξαιρετικός στο Begins Christian Bale εδώ επισκιάζεται ως και από τους δευτεραγωνιστές) o Σκοτεινός Ιππότης αντιπαραθέτει τη χαοτική τρέλα του Joker στην ψυχρή λογική του Batman. Κι αν αυτή τη φορά ο Nolan δεν ξεσηκώνει ολόκληρα panel από το χαρτί (βλ. πτώση της Elevated Line, Batman ως δαιμονική ιπτάμενη παρουσία), η όλη ψυχοπαθής προσωπικότητα του Ledger μοιάζει να έλκει την καταγωγή της από ένα μικρό αριστούργημα του Alan Moore από το 1988 με τίτλο The Killing Joke, όπου ο Joker, πολύ μακριά από τον κλόουν του Jack Nicolson στον επερχόμενο Batman του Tim Burton, πυροβολεί εν ψυχρώ την κόρη του Jim Gordon, τη φωτογραφίζει γυμνή και βασανίζει τον πατέρα της για να αποδείξει ότι το μόνο που τον διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους καθημερινούς ανθρώπους είναι "one bad day". Κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο στήν ταινία ο "φορέας του χάους" Ledger δουλεύει το μαχαίρι, σκοτώνει με μολύβια και θέτει prisoner's dilemma σε ομήρους επιβάτες για να αποδείξει ότι ο σύγχρονος πολιτισμός είναι απλώς το επίχρισμα της κατά Hobbes κοινωνίας πολέμου όλων εναντίον όλων, το οποίο εξαφανίζεται μόλις προκύψουν τα σκούρα - in one bad day. Ο επακόλουθος ψυχολογικός πόλεμος για τη διάρρηξη της ταυτότητας του Batman διά του εξαναγκασμού του σε φόνο (του ίδιου του Joker) βαίνει παράλληλα και στις δύο περιπτώσεις.

Το μόνο ερώτημα μετά το πολυεπίπεδο και ενίοτε disturbing ως αίσθηση Dark Knight είναι τι μένει που δεν έχει πει ο Nolan για μια πιθανή τρίτη συνέχεια. Δεδομένης της εμμονής του με την ταυτότητα υπάρχει ένα ακόμη μεγαλύτερο ίσως στοίχημα, αυτό που και στο ίδιο το comic απαντάται επιτυχημένα κατά καιρούς μόνο: call me Robin. Και όπου, ενδεχομένως, με γνώμονα τη σαφή τάση του Nolan να μην κωλώνει στα ζόρικα, η απάντηση να είναι παρόμοια με την πρόταση του Ed Brubaker για ένα άλλο sidekick, τον πρώην Bucky του πρώην Captain America, ως τσόγλανο ολκής: "νομίζετε ότι ο τύπος με έχει εδώ για την πλάκα του; Όχι κύριοι, εγώ είμαι εδώ για να κάνω τη βρώμικη δουλειά..."

(and the drums keep building...)

2 comments:

  1. Τελικά, να το δω γιατί είδα το τρέϊλερ με τις καταστροφές και τα κυνηγητά και αγχώθηκα. Και μια άλλη φαινομενικά άσχετη ερώτηση. Να διαβάσω Ντεϊβιντ Σεντάρις; Έχω μεγαλώσει και δεν έχω χρόνο για κουκουρούκου τρίωρες ταινίες και μέτρια βιβλία.

    ReplyDelete
  2. 1) Είδατε το Batman Begins; Αν όχι, δεν υπάρχει λόγος να δείτε κι αυτό - οι δύο ταινίες είναι ουσιαστικά παραλλαγές επί του ίδιου θέματος. 2) Μια και προσωπικά δεν έχω διαβάσει David Sedaris είμαι ακατάλληλος να απαντήσω...

    Α, δυστυχώς δεν βρήκα χρόνο να ψάξω για φουρνάρικο με macaron στο Παρίσι. Next time, μαζί με τη rive gauche...

    ReplyDelete