Κάπου στη μέση του δρόμου μετά το κάπως φιλάργυρο στη διαχείριση του πλούτου τού (σε σχέση με τα υπόλοιπα, πάντα) A Game of You και πριν από τη δραματική κορύφωση του Brief Lives, ο Neil Gaiman έγραψε μια ιστορία-μέσα-σε-μια-ιστορία που λεγόταν The Hunt, όπου ένας παππούς διηγείται ένα παραμύθι για τον παλιό καιρό στην εγγονή του. Συνάντησα τη χάρτινη ηρωίδα στο μετρό το απόγευμα. Την αναγνώρισα από τα μάτια της. Είχαν την ίδια παράδοξα φωτεινή και μοναδικά διαφορετική ποιότητα του πράσινου που σε έκανε στο τελευταίο πάνελ να αναρωτιέσαι αν μεταμορφωνόταν και εκείνη σε λυκάνθρωπο.
14 years ago
Τα ρέστα μου' μιά από τις αγαπημένες μου standalone ιστορίες από το Sandman, και το timing ήταν ότι έπρεπε. I have to check, αλλά θυμάμαι κι εγώ τα μάτια της, νομίζω πως μεταμορφώνονταν.
ReplyDeleteΟ Gaiman σου αφήνει μονίμως ένα αγκάθι αμφιβολίας. Τώρα μου μένει να πετύχω και τη Nuala κάπου και να την πείσω πως οι θνητοί είμαστε πολύ πιο ενδιαφέροντες από τους Endless...
ReplyDeleteΤη Nuala την πέτυχα εγώ, αλλά δεν είχα αρκετό glamour πάνω μου για να την κρατήσω και μου έφυγε :-)
ReplyDelete