Η καθαρτήριος ισχύ της σκούπας, όπως ρητά επιβεβαιώθηκε διά της αγίας ράβδου μεταξύ Ελληνορθοδόξων και Αρμενίων στο ναό της Γέννησης στη Βηθλεέμ, επιδέχεται αναμφίβολα πολλαπλών αναλύσεων: περί εκκοσμίκευσης και θρησκείας, περί ορθού λόγου και Διαφωτισμού, περί νου και ψυχής, περί καθαρού και βρώμικου (κατεξοχήν). Ωστόσο, προσωπικά μου θύμισε μία από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές του Μπαουντολίνο του Ουμπέρτο Έκο· όπου ο ομώνυμος ψεύτης, αφού έπειτα από πλήθος περιπετειών έχει φτάσει το βασίλειο του Ιωάννη του Πρεσβύτερου, αξιώνεται να συναντήσει ένα από τα διασημότερα miracoli των μεσαιωνικών κειμένων – τους Σκιάποδες. Ο ράθυμος Σκιάπους στα γρήγορα τον εμπλέκει σε μια θεολογική συζήτηση (το μεσαιωνικό αντίστοιχο της κουβέντας για το ποδόσφαιρο), στην οποία ο πρωταγωνιστής κάνει το λάθος να εισάγει μια άλλη τερατώδη φυλή, τους Πανώτιους. Στο άκουσμά τους ο συνομιλητής του αποκτά μια λίαν επιτιμητική όψη και κατακεραυνώνει όλο τους το σόι με την απαξιωτική έκφραση «Αυτοί; Αυτοί είναι αρτοτυρίτες!» – δήλον ότι η πρακτική τους περί θείας μετάληψης εστιάζεται (άπαγε!) στην κοινωνία με ψωμί και τυρί. Αγαπητέ Σκιάπου, άρον το σάρωθρόν σου και περιπάτει.
Όπως και να το δεις, αυτή η Θρησκεία στάζει βία. Οι περισσότερες εκ των γνωστών άλλων, έχουν LSD πράσινες μορφές ή τερατάκια εξωπραγματικά με 6 χέρια, θεούς ζωόμορφους, άλλοι με μια γλύκα, κι άλλοι με πιο άγριο βλέμμα κ.ο.κ.
ReplyDeleteΗ Ορθοδοξία στην αντίπερα όχθη, έχει τον Χριστό, μισοπεθαμένο και καρφωμένο σ' έναν σταυρό, με αίματα να στάζουν παντού, με τα πλευρά σκισμένα και με αγκάθινο στεφάνι στο μέτωπο, να στάζει το αίμα να χαίρεται ο αιμοδιψής λαός. Η Σκούπα ή ο Αρμένιος θα τους σταματούσε...;
Καλή χρονιά.
Μεγάλη συζήτηση η βία της οργανωμένης θρησκείας - με εξαίρεση ίσως τις ανατολικές (που είναι πιο πολύ φιλοσοφίες), υπήρξε σε διαφορετικές φάσεις βολικό εργαλείο για τις κοινότερες. Ο χριστιανισμός δεν πρωτοτυπεί πολύ πάντως εννοιολογικά, αλλάζει μεν το πρόσημο του ποιος θυσιάζεται, αλλά κληρονομεί και θυσιαστικά/αναστάσιμα στοιχεία του από ένα παλαιότερο υπόστρωμα δοξασιών για το θάνατο του θεού (π.χ., Διόνυσος).
ReplyDeleteΚατά τα άλλα, ευτυχές το αποκαλυπτικόν 2012.