Σύμφωνα με την ιστοριούλα των New York Times, η μόνη πορνογραφία που διακινούνταν στη συντηρητική ισραηλινή κοινωνία των τελών της δεκαετίας του '50 και των αρχών της δεκαετίας του '60 ήταν τα Stalag: σεξ, βία και τίτλοι όπως "Ήμουν η προσωπική τσούλα του Συνταγματάρχη Σουλτς". Γιατί το μικρό μυστικό της βραχύβιας σειράς ήταν ότι ανακάτευε το νάζι με το ναζισμό -SS γκόμενες στο βούρκο κυλιόμενες που βασάνιζαν τροφίμους στρατοπέδων συγκέντρωσης, οι οποίοι αργότερα εκδικούνταν βέβαια βιάζοντας και σκοτώνοντάς τις. Γραμμένα από Εβραίους για Εβραίους, γνώρισαν άνθιση παράλληλα σχεδόν με τη δίκη του Adolf Eichmann στην Ιερουσαλήμ, σε μια εποχή που οι αφηγήσεις των επιζώντων ήταν ακόμη σπάνιες και το κακό της Hanna Arendt εκτός από μπανάλ ήταν προφανώς και μακάβρια γοητευτικό...
Πολύ ενδιαφέρον εύρημα, προσθέτω τον σχετικό σύνδεσμο. Αν μου επιτρέπετε μια ξεδιάντροπη αυτοδιαφήμιση, προ καιρού είχα συγκεντρώσει κάποιους ενδιαφέροντες, νομίζω, συνδέσμους σχετικά με μια δίκη λιγότερο γνωστή από του Άιχμαν αλλά μάλλον περισσότερο διαφωτιστική για τις αντιφάσεις της ισραηλινής κοινωνίας. Σπαις λάικ ας.
ReplyDeleteΤί εννοείς με αυτό το ποστ;
ReplyDelete!!!
ReplyDeleteδεν είχα ιδέα.
ευχαριστίες και στον ακίνδυνο για τα λινκς
@ακίνδυνος: Και καλά κάνετε γιατί εγώ ακόμη να μάθω την ευγενή τέχνη της ένθεσης του σχετικού συνδέσμου και αποφεύγω τα μακρυνάρια του τύπου www.diaolostonpateratou.ahref23143254i390r.htm :p
ReplyDelete@xilaren: Me too. Ας όψεται η NYT...
Λούσου με http://tinyurl.com/ και θα δεις.
ReplyDelete@akindynos: Ευχαριστώ για τις οδηγίες, θα τις δοκιμάσω σε πρώτη ευκαιρία...
ReplyDelete@sraosha: Όλο (δικτυο)γκατζετιές μου είσαι...