Τώρα που η ιστορία της Γάζας έληξε προσωρινά και στο Ισραήλ μετρούν τα πολιτικά (6 έδρες για τον άλλο Μπαράκ), ενώ στη «μορφωμένη» Χαμάς (btw, η ανώτατη εκπαίδευση κάθε άλλο παρά εγγύηση ορθολογισμού αποτελεί, τα SS μετρούσαν πολύ περισσότερους κατόχους Ph. D. από τη Χαμάς) τα μαρτυρικά τους οφέλη, καλό είναι να κρατήσουμε μια μικρή υποσημείωση περί «ασφάλειας» και «τρομοκρατίας», εννοιών που αποτελούν τον πυρήνα της αιτιολόγησης των εκάστοτε εκδρομών του ισραηλινού στρατού. Η θεμελίωση του κράτους του Ισραήλ, πέραν του πολέμου του 1948, είχε και ένα πενταετές τουλάχιστον παρελθόν σύγκρουσης με τη βρετανική διοίκηση της Παλαιστίνης, η οποία κάθε άλλο παρά αναίμακτη ήταν – όταν ο Menachem Begin ανατίναζε το ξενοδοχείο King David για λογαριασμό της Irgun με απολογισμό 91 νεκρούς σίγουρα δεν προσφωνούνταν από τις αγγλικές αρχές ως statesman. Η μνήμη του συγκεκριμένου γεγονότος, όπως και η διάκριση των «terrorists» από τους «freedom fighters», υποδεικνύει μια πάγια αρχή, ότι κατά κοινωνίες και εποχές ο τρομοκράτης του ενός είναι ο αγωνιστής του άλλου.
14 years ago
ακριβώς
ReplyDelete