Small fable for our time

Ας υποθέσουμε ότι περιπλανιέστε σ’ ένα μικρό δάσος της αφήγησης. Ας πούμε ότι σας την πέφτει εκεί ένας περιπλανώμενος ρήτορας που βγάζει κυρήγματα περί παρακμής, ευπώλητο είδος που υπηρετεί σεμνά και ταπεινά η μισή Ευρώπη, από τον Μισέλ Ουελμπέκ ως τη Λιάνα Κανέλλη. Ας πούμε ότι το συγκεκριμένο θέμα με το οποίο η επίμονη αυτή Σφίγγα επιλέγει να σας δοκιμάσει –γιατί περί δοκιμασίας πρόκειται, είτε θα επιχειρήσει να σας κάνει να βαρεθείτε μέχρι θανάτου είτε να σας πειράσει να αυτοκτονήσετε ως τελευταία διέξοδο από την απόλυτη βαριεστημάρα– είναι το ζήτημα του «αφελληνισμού», ορατού κινδύνου που βροντά την πόρτα της ελληνικής κοινωνίας από τότε που επικράτησαν οι αγγλοσαξονικές επιγραφές στα εμπορικά καταστήματα. Ας υποθέσουμε ότι χρησιμοποιεί όλο το βαρύ πυροβολικό των καθιερωμένων στερεοτύπων: το έθνος ανάδελφον, τη νόθευση της γλώσσας, το ένα εκατομμύριο των Αλβανών, τα δύο εκατομμύρια των μεταναστών, το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, το ανάλγητο χωνευτήρι της παγκοσμιοποίησης, τη συνωμοσία των μεγάλων δυνάμεων, ακόμα και την τυραννία που ασκούν οι Βρυξέλλες στο αγέρωχο σχήμα της ελληνικής ντομάτας. Ας υποθέσουμε ότι είστε αρκετά μαζοχιστές ώστε να διασκεδάζετε και να θέλετε να παρατείνετε το συναπάντημα αυτό. Μπορείτε να του αντιπαραθέσετε το ερώτημα τι απέγιναν οι Σλάβοι που εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Μπορείτε να τον ρωτήσετε αν γνωρίζει τους Αρβανίτες. Μπορείτε ακόμα να του υπενθυμίσετε την περίφημη αφομοιωτική ικανότητα του ελληνικού πολιτισμού και να τον ρωτήσετε πολύ ευγενικά αν απέκτησε αίφνης ημερομηνία λήξεως και πότε. Μπορείτε και να αναφέρετε το μακραίωνο εκείνο διάλειμμα της Οθωμανικής κατοχής και να του ζητήσετε, πάντα ευγενικά, να σας εξηγήσει πώς ακριβώς θα συντελεστεί η επαπειλούμενη διάβρωση τώρα που έχουμε κι ένα κεραμίδι πολιτικής οντότητας πάνω από το κεφάλι μας και δεν επήλθε το μοιραίο τότε που όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Αν, τέλος, ως μόνη απάντηση σε όλα αυτά τα ευγενή αντιρρητικά λάβετε το εξαιρετικά εκλεπτυσμένο επιχείρημα «μα τότε ήταν αλλιώς», μπορείτε να χαμογελάσετε και να απομακρυνθείτε, αφήνοντας το ρητορεύον μηρυκαστικό να αναζητεί μηχανικά το επόμενο θύμα.

The Dude abides...

Σε ένα φιλμ που διακρίνεται για το πλήθος των επιεικώς αλλοπαρμένων χαρακτήρων του, όπως είναι το The Big Lebowski, αναμφισβήτητα η κορυφή πιστώνεται στον John Turturro ως διεστραμμένο Λατίνο bowler Jesus Quintana, ο οποίος κάνει μια εντυπωσιακή είσοδο ανεβάζοντας όλο νάζι την καλτσοδέτα του, πετυχαίνει με ακκισμούς και γλωσσικές ενθαρρύνσεις στη μπάλα ένα άψογο strike και ολοκληρώνει πανηγυρίζοντας με θεϊκά τσαλίμια, υπό τους ήχους του Hotel California σε εκτέλεση Gypsy Kings...